Wereldwijd staat de tulp bekend als nationaal symbool voor Nederland. De kleurrijke bloemen zijn razend populair en de bloeiende bollenvelden trekken ieder jaar veel bezoekers. Toch is de tulp bij lange na niet zo populair als in de zeventiende eeuw. Investeerders rolden over elkaar heen om tulpen te bemachtigen en er ontstond een ware tulpenmanie onder handelaars.
Dwaze tulpenhandel in de Gouden Eeuw
Tussen 1634 en 1637 werd er volop gespeculeerd: Tulpenbollen waren gouden handel en hét product om nu in te investeren. Het duurde niet lang of de prijzen van de tulp schoten de pan uit. Tulpenbollen werden verkocht voor bedragen die hoger waren dan het salaris van een ervaren vakman. Zelfs in opties op tulpen die nog in de grond zaten werd gespeculeerd. Men droomde van snelle rijkdom.
Een grote economische bubbel
Wie het van een afstand bekeek zou gedacht kunnen hebben dat investeerders hun verstand hadden verloren. Nooit eerder in de wereldgeschiedenis beschreven economen zo’n speculatiegolf. De term ‘tulpenmanie’ zou hierdoor nog vaak gebruikt worden als metafoor voor een grote economische bubbel.
Bizarre prijzen
De Hollandse tulp ging tijdens het hoogtepunt van de tulpenmanie voor bizar hoge prijzen over de toonbank. Terwijl er door handelaren nog steeds gespeculeerd werd, keerde het gewone volk zich tegen hen. Er werden pamfletten gemaakt waarin handelaars als zondaars werden aangesproken. Burgers zagen speculatie in die tijd als gokken en waarschuwden voor deze verdere handelspraktijken.
Een anonieme schrijver uit Hoorn schreef in zijn pamflet in 1936 dat de paars-witte papegaaitulp Viceroi tulp op dat moment evenveel waard was als 4 karrenvrachten rogge, 8 vette varkens, 4 vette ossen, 12 dikke schapen, 2 vaten wijn, 2 karrenvrachten tarwe, 4 vaten bier, 1000 pond kaas, 2 tonnen boter, een zilveren kelk, een bed, een aantal kledingstukken én een schip om deze vracht in te vervoeren. Bizar!
De bubbel knapt
Het einde van de gekte kwam in zicht toen bleek dat veel floristen tulpen hadden verkocht die zij niet bezaten, aan kopers die daar helemaal geen geld voor hadden. De bel knapte en de tulpenhandel stortte in. Als typisch Nederlands product kwam de tulp de crash wel weer te boven, maar de tulpenmanie was voorgoed voorbij.